วันหนึ่งรุ่นน้องที่ธรรมศาสตร์คนหนึ่งโทรศัพท์มาระบายเรื่องงานใหม่ที่รับ ผิดชอบ เขาบ่นทั้งเรื่องงานและเรื่องคน ไม่พอใจโครงการเก่าๆ อยากเปลี่ยนแปลงใหม่ ไม่พอใจคนงานเก่า ทำโน่นก็ผิด ทำนั่นก็พลาด
ถ้าไม่เคยรู้จักองค์กรที่เขารับผิดชอบ ฟังน้องคนนี้พูดฝ่ายเดียว ผมคงคิดว่าองค์กรนี้ใกล้จะล้มละลายเต็มที หรือเป็นองค์กรที่ขาดทุนมาโดยตลอด แต่เท่าที่รู้ องค์กรนี้เติบโตมาจากบริษัทโนเนมจนกลายเป็นบริษัทที่มีสุขภาพแข็งแรงพอควรที เดียว - ถ้าไม่ตกแต่งบัญชี องค์กรในรูปแบบเดิมก็ต้องมี ข้อดี อะไรอยู่ไม่น้อยไม่เช่นนั้นคงไม่โตขึ้นมาได้ ผมปล่อยให้น้องระบายปัญหาพักใหญ่เพื่อให้ อารมณ์ของน้องเริ่มตกตะกอน ก่อนจะเล่าเรื่องพระอาจารย์พรหมให้ฟัง เป็นเรื่องจากหนังสือ ชวนม่วนชื่น ที่ จิง เพื่อนสมัยเรียนธรรมศาสตร์ส่งมาเป็นของขวัญปีใหม่ หน้าปกเป็นภาพการ์ตูนของคุณชัย ราชวัตร
จิง บอกว่า ตอนอ่านหนังสือเล่มนี้ เพื่อนมักคิดว่ากำลังอ่านขายหัวเราะ ผมก็งงๆ เหมือนกันว่าหนังสือธรรมะจะตลกได้อย่างไร พออ่านแล้ว เห็นด้วยกับ จิง เลยครับ เป็นหนังสือธรรมะที่ขอโทษนะครับ สนุกโคตร สนุกที่สุดตั้งแต่เคยอ่านหนังสือแนวนี้มา
อาจารย์พรหม หรือพระวิสิทธิสังวรเถระ เป็นชาวอังกฤษ เป็นลูกศิษย์หลวงปู่ชา ก่อนจะไปก่อตั้งวัดป่าโพธิญาณใกล้เมืองเพิร์ธ ที่ออสเตรเลีย 
ก้อนอิฐที่ไม่เข้าที่เข้าทางสองก้อน พระอาจารย์พรหมวังโสหรือพระวิสิทธิสังวรเถร
ช่วงก่อตั้งวัดป่าโพธิญาณ เมื่อปี 2526 พระอาจารย์พรหมเล่าว่า หลังจากซื้อที่ดินแล้ว เงินก็แทบไม่เหลือ ต้องสร้างวัดด้วยมือของตัวเอง ตั้งแต่ผสมปูน จนถึงการก่ออิฐก่อกำแพง
ท่านเล่าว่าตอนที่ลงมือทำ ก็รู้สึกว่าได้ทำอย่างประณีตที่สุด จนกระทั่งกำแพงอิฐเสร็จสิ้นลง แต่พอถอยออกมายืนดู ก็พบว่าก่ออิฐพลาดไป 2 ก้อน อิฐกำแพงเรียงเรียบสวย แต่มีอยู่ 2 ก้อนที่เอียงๆ
พระอาจารย์พรหม ขอเจ้าอาวาสทุบกำแพงทิ้งเพื่อก่อใหม่ แต่เจ้าอาวาสไม่ยอม จากนั้นเป็นต้นมา ทุกครั้งที่พระอาจารย์พรหมพาแขกเยี่ยมวัด ท่านจะพยายามหลีกเลี่ยงไม่พาแขกเดินผ่านกำแพงบริเวณนี้ เพราะอายที่ก่ออิฐผิดพลาดไป 2 ก้อน
จนกระทั่งวันหนึ่ง พระอาจารย์พรหมกำลังเดินกับผู้มาเยี่ยมวัดคนหนึ่ง เขาเห็นกำแพงอิฐนี้แล้วก็เปรยขึ้นว่า กำแพงนี่สวยดี
พระอาจารย์พรหมถามกลับด้วยอารมณ์ขันว่า คุณลืมแว่นสายตาไว้ในรถหรือเปล่า คุณไม่เห็นหรือว่ามีอิฐ 2 ก้อนที่ก่อพลาดจนกำแพงดูไม่ดี
แต่แล้วผู้มาเยี่ยมชมคนนี้ก็เอ่ยประโยคที่ทำให้พระอาจารย์พรหมเปลี่ยน ทัศนคติทั้งหมดที่เคยมีต่อกำแพงนี้พร้อมกับเปลี่ยนแง่มุมที่มีต่อชีวิต
เล่าถึงตรงนี้ ผมก็ทิ้งช่องว่างให้กับ ความเงียบ ได้ทำหน้าที่ของมัน หน้าที่ของ ความเงียบ ในช่วงเวลานี้ คือการกระตุ้นความอยากรู้ของคน
เขาพูดว่าอะไร น้องคนนั้นทนไม่ไหว ต้องหลุดปากถาม...
ผู้เยี่ยมชมคนนั้นบอกว่า ผมเห็นอิฐที่วางไม่ดีสองก้อนนั้น แต่ผมก็ได้เห็นด้วยว่ามีอิฐอีก 998 ก้อนที่ก่อไว้อย่างสวยงาม
นับ เป็นครั้งแรกในรอบ 3 เดือน ที่อาตมาสามารถมองเห็นอิฐก้อนอื่นๆ บนกำแพงนั้น นอกเหนือจากเจ้า 2 ก้อนที่เป็นปัญหา ไม่ว่าจะเป็นอิฐที่อยู่ด้านบน ด้านล่าง ด้านซ้าย และด้านขวาของเจ้าอิฐ 2 ก้อนนั้น ล้วนแต่เป็นอิฐที่ก่อไว้อย่างดีไม่มีที่ติ ยิ่งไปกว่านั้น จำนวนอิฐที่ดี มีมากกว่าเจ้าอิฐไม่ดี 2 ก้อนนั้น
ครับ ช่วง 3 เดือนที่ผ่านมา สายตาของพระอาจารย์พรหมเฝ้ามองแต่อิฐ 2 ก้อนนั้น ท่านยอมรับว่าสายตาของท่านมืดบอดต่อสิ่งอื่นๆ ท่านอยากทลายกำแพง เพราะมองเห็นแต่อิฐ 2 ก้อนที่ผิดพลาด
แต่ทันทีที่ความรู้สึกเปิดกว้าง มองเห็นอิฐก้อนดีๆ จำนวนมากบนกำแพงนี้ กำแพงเดิมที่อยากทลายก็กลับงดงามขึ้นมาทันที
ใช่กำแพงนี้สวยดี พระอาจารย์พรหมหันไปบอกกับผู้มาเยี่ยมคนนั้น
จนถึงวันนี้ พระอาจารย์พรหมก็นึกไม่ออกแล้วว่าอิฐก้อนที่ผิดพลาด 2 ก้อนนั้นอยู่ตรงส่วนไหนของกำแพงทัศนคติในการมองโลกที่เปลี่ยนแปลง ทำให้อิฐ 2 ก้อนนั้นเลือนหายจากความทรงจำ
พระอาจารย์พรหมเปรียบเปรยว่า คู่ชีวิตที่ตัดสัมพันธ์หรือหย่าร้างกันก็เพราะทั้งคู่เพ่งมองแต่อิฐที่ไม่ดี 2 ก้อน ในตัวคู่ชีวิตของเขา
คนที่คิดท้อแท้ อยากฆ่าตัวตาย ก็เพราะเรามองเห็นแต่ อิฐ 2 ก้อน ในตัวเราเอง
ทั้ง ที่ในความเป็นจริง นอกจาก อิฐ 2 ก้อน ที่ผิดพลาดแล้ว ยังมี อิฐก้อนที่ดี และ อิฐก้อนที่ดีจนไม่มีที่ติ มากมายอยู่ในตัวเรา เพียงแต่เรามองไม่เห็นเท่านั้น
ท่านอาจารย์พรหมเตือนสติว่า อย่าให้ความผิดพลาดของ อิฐที่ไม่ดี เพียง 2 ก้อน ทำให้เราต้องทำลายกำแพงดีๆ จนพัง
ยังไม่จบครับ ยังมีมุขต่อท้ายอีกนิด...
พระอาจารย์พรหมเล่าเรื่องนี้หลายครั้งในการบรรยายธรรม วันหนึ่งก็มีช่างก่อสร้างมาพบท่านเพื่อบอกความลับเกี่ยวกับงานก่อสร้าง ช่างก่อสร้างแทบทุกคนมักจะทำความผิดพลาดได้เสมอๆ เพียงแต่เขาไม่เรียกมันว่า ความผิดพลาด
แต่ช่างก่อสร้างจะบอกลูกค้าว่ามันเป็น เอกลักษณ์พิเศษ ที่ไม่เหมือนบ้านไหนในละแวกนี้ - จาก ความผิดพลาด กลายเป็น เอกลักษณ์พิเศษ มูลค่าเพิ่มขึ้นทันที แล้วช่างก่อสร้างก็จะขอค่าใช้จ่ายเพิ่มอีก 2,000 - 3,000 เหรียญ
มุขตบท้ายนี้เด็ดจริงๆ
พระอาจารย์พรหมต้องการเตือนให้คนเรานอกจากรู้จักมองข้อดีของตัวเราและคนอื่นแล้ว ยังให้มองหา ข้อดี จาก ข้อบกพร่อง อีกด้วย
ผมบอกน้องคนนี้ว่าเอกลักษณ์พิเศษในโลกนี้ ส่วนใหญ่มีจุดเริ่มต้นมาจาก ความผิดพลาด
หอเอียงเมืองปิซ่า ที่เป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลก ก็ไม่ได้เกิดจากความตั้งใจ ความผิดพลาดทำให้หอที่ควรจะตรงกลับเอียง เอกลักษณ์พิเศษที่ไม่เหมือนใครนี้เอง ทำให้หอเอียงเมืองปิซ่ากลายเป็น 1 ในสิ่งมหัศจรรย์ของโลก
ท่าทางน้องคนนี้จะเข้าใจซึ้งในธรรมะที่ผมเสียเวลาเล่าให้ฟัง เพราะนอกจาก คำขอบคุณ แล้ว ตอนที่ลากลับเขาเดินคอเอียงกลับไป
